Bruiloftsfotograaf Scott Johnson deelt zijn inzichten over het maken van beelden die de magie van de speciale dag van een stel vangen
Voor het gelukkige stel is het een van de belangrijkste dagen van hun leven. Maar voor Scott Johnson is het gewoon een werkdag. Als bruiloftsfotograaf is het zijn taak om op een behendige manier door alle druk van de grote dag te navigeren, waarbij hij zich concentreert op het stilletjes omzetten van onherhaalbare momenten naar gekoesterde herinneringen.
Scott is een met zijn 20 jaar ervaring een veteraan in de sector. Hij is gespecialiseerd in grootse portretten in fine art-stijl. Als zodanig wordt hij meestal speciaal geboekt om dergelijke beelden te maken. Wat echter steeds populairder wordt, zegt hij, is dit combineren met niet-geposeerde verslaglegging.
“Sinds de pandemie zijn veel koppels zich ervan bewust dat het allemaal in een oogwenk kan worden weggenomen”, beweert Scott. “Mensen zijn veel meer gericht op het ervoor zorgen dat ze genoeg tijd doorbrengen met hun vrienden en familie en het vastleggen van die herinneringen, omdat je nooit weet wanneer ze weg zullen zijn.”
Gebruikte apparatuur
Voor zijn grandioze, kenmerkende beelden maakt Scott gebruik van de enorme sensoren van het GFX-systeem. Maar voor responsieve rapportage geeft hij de voorkeur aan iets kleiners.
“Als ik werk in documentairestijl, gebruik ik meestal een camera uit de X Series. Ik heb op dit moment de FUJIFILM X-T5. Het heeft geen zin om een reportage te maken met mijn GFX. Portret- of groepsfoto’s, absoluut, maar niet hiervoor.”
Als het gaat om objectieven, geeft Scott de voorkeur aan primes, hoewel dit geen keiharde regel is.
“Ik gebruik vaak de FUJINON XF8-16mmF2.8 R LM WR, maar de XF33mmF1.4 R LM WR is waarschijnlijk mijn favoriete objectief. Als het een grote locatie is, heb je de XF90mmF2 R LM WR , die ik meer gebruik – die is geweldig om in de periferie te zitten en er gewoon mensen uit te pikken.
“Als mensen niet weten dat je er bent, zijn ze het meest echt – en krijg je de beste foto’s.”
Als hij naar binnen gaat voor een foto van dichterbij, zorgt Scott ervoor dat de aandacht van zijn onderwerp ergens anders op gericht is.
“Soms moet je wel dichtbij komen. Als er bijvoorbeeld een goochelaar is, zet ik de XF8-16mmF2.8 op en ga ik rechtop staan, omdat het onderwerp niet noodzakelijkerwijs zijn aandacht op mij richt. Na veel tijd doorgebracht te hebben met goochelaars, weet je wanneer de clou gaat komen en je bereidt je voor – dat is het moment waarop je de beste reacties krijgt.”
Als hij zijn camera instelt op de continue opnamemodus, heeft Scott een volledig scala aan uitdrukkingen om later uit te kiezen.
“Als ik aan candids werk, zal ik een beetje flexibel zijn. Wanneer iemand lacht bij 8 frames per seconde, krijg je die perfecte expressie. Dat is wanneer continue opnamen geweldig zijn: korte, vurige uitbarstingen.
“Zeker tijdens toespraken zijn uitbarstingen briljant. Ik kan hier acht frames maken, me dan omdraaien en acht frames van de reactie maken – en beide echt goed erop krijgen.”
Dit is geen standaardinstelling voor de hele bruiloft, benadrukt Scott.
“Tijdens de portretten van een stel of bij groepsfoto’s is het rustig en weloverwogen”, vervolgt hij. “Als je camera ‘bam, bam, bam’ doet, slaat die energie over op het koppel. Dus je wilt het lekker rustig en ontspannen houden.
“Ik ben ontspannen in mijn fotografie, omdat ik me er prettig bij voel. Op het moment dat je dat overdraagt aan het stel, zullen ze ontspannen zijn en geniet iedereen meer van het proces.”
Hoe bruiloftsreportages kunnen worden benaderd
Bij goede bruiloftsfotografie draait het niet alleen om apparatuur. De twee decennia ervaring van Scott heeft bij hem geleid tot een natuurlijke benadering om deze speciale evenementen te documenteren. Een van zijn belangrijkste tips is gewoon even de tijd te nemen om een stap terug te doen en te observeren.
“Het gaat erom sociaal bewust te zijn”, merkt Scott op. “Zodra ik de portretten heb gemaakt, ga ik over het algemeen een drankje halen en zet ik de camera neer. Ik loop tussen de gasten door, luister naar gesprekken, luister naar wat er aan de hand is en maak tien minuten lang geen foto’s.
“Ik ben alleen maar op zoek naar de groepen. Oké, dat is de leuke groep. Dit is de oudere groep. Dit zijn de kinderen die gewoon hun gang gaan. En ik werk een beetje een plan uit, in plaats van te spuien en te bidden en proberen te schieten met hagel.
“Je moet het weten, hè, ik wil de kinderen fotograferen, maar dat kind sputtert tegen – ik geef het tien minuten en kom terug als het blijer is. Je moet weten dat je oude mensen eerst moet fotograferen omdat het licht buiten goed is en ze als eerste naar binnen gaan.
“Het gaat erom dat je dat sociale bewustzijn hebt. Een mensenmens zijn helpt.”
Maar oplettend zijn is slechts één aspect van dit werk. Weten wanneer je met een glimlach en een grap binnen moet komen, kan het verschil maken.
“Ik gebruik gewoon wat gekkigheid op een trouwdag”, grijnst hij. “Ik breek die waakzaamheid af door met mensen te lachen. Het helpt om in contact te komen met iemand die niet te enthousiast is als er een foto wordt genomen. In 20 jaar tijd heb ik een goed repertoire opgebouwd, zeg maar dat dat helpt barrières weg te nemen en mensen zich te laten openstellen – dan krijg je geweldige resultaten.”
Tips voor tijdloze foto’s
Goede bruiloftsfoto’s worden familie-erfstukken – schatten waar toekomstige generaties van zullen genieten. Daarom moeten ze gemaakt worden met een bepaalde tijdloze kwaliteit in gedachten.
“Het gaat erom niet mee te gaan met trends”, merkt Scott op. “Op dit moment is de trend opzettelijk bewegingsonscherpte, waar ik geen grote fan van ben. Ik denk dat dat zal lijken op de color-pop die we in 2010 hadden: zwart-witfoto’s met gekleurde boeketten.
“Om tijdloze beelden te creëren, moet je de reden dat mensen je überhaupt hebben geboekt in acht blijven nemen. Ik zit nu in een positie waar koppels me boeken en ze hun vertrouwen in mij stellen. Ze zeggen: “We hebben je niet voor niets geboekt, doe gewoon je ding.” Natuurlijk krijg ik verzoeken en zeg ik niet zomaar nee.
“Ik heb gisteren gepitched voor een bruiloft en de man vroeg me: “Retoucheer je gezichten?” Ik zei: ‘Nou, ja, een beetje,'” vertelt Scott. “Dus als je een puistje krijgt, of als een peuter een groot blauw oog heeft omdat hij gevallen is. Maar ik probeer de huid niet te veel te bewerken, omdat ik wil dat je er zo uitziet als je bent en je jezelf herinnert hoe je was – geen porseleinen versie van jezelf.
“Dat is een trend waarvan over tien jaar mensen gaan denken: ‘Mijn God, kijk naar de toestand van mijn gezicht,’ omdat we de huid overdreven hebben verbeterd.”
“Ik zal minimaal retoucheren – dingen zoals nooduitgangen… Maar over het algemeen probeer ik het zo zuiver mogelijk te houden; ik wil dat het er realistisch en natuurlijk uitziet. Ik zal de lucht niet te mooi maken en er geen nep-zonnestralen in plaatsen – dat is gewoon niet cool.
“Hoe natuurlijker het is, hoe tijdlozer het zal zijn. Ja, ik zal de kleur aanpassen en wat foto’s omzetten naar zwart-wit. In bepaalde gevallen zien sommige er goed uit in een sepiatoon, omdat ik veel natuurlijk licht gebruik. Maar over het algemeen houd ik ze zo zuiver mogelijk.”
Scott’s laatste tip is een uitdrukking van de subtiele toets die hij in de loop van zijn carrière onder de knie heeft gekregen.
“Maak het niet over jezelf. Wordt onzichtbaar, maar blijf aanwezig”, adviseert hij. “Als je die twee dingen met elkaar in balans kunt brengen, zal jouw reportagefotografie op een hoger niveau komen.”
